Rzymskie mity i legendy o założeniu Rzymu wiele mówią o samych Rzymianach. Wedle legendy po Romulusie miastem rządzić miało rządzić jeszcze sześciu królów, po czym Rzym miał się przekształcić w republikę. Rzymskie podania o okresie królewskim są bardzo znamienne.
Jak pisze historyk Tytus Liwiusz: - Romulus jako pierwszy król miał założyć Rzym, sprowadzić osadników i nadać im pierwsze prawa. - król Numa Pompiliusz miał stworzyć podstawy rzymskiej religii w czasie pokoju. - król Tullus Hostyliusz wprowadził Rzym na drogę militarnych podbojów. - król Ankus Marcjusz uregulował „prawo wojenne”. - król Tarkwiniusz Stary rozpoczął budowę Circus Maximus i rozpoczął fortyfikację miasta. - król Serwiusz Tulliusz podzielił społeczeństwo na klasy według posiadanego majątku i odpowiednio określił ich obowiązki wojskowe. Wprowadził zasadę, że bogatsi mają więcej przywilejów, ale też więcej obowiązków wobec państwa. Wybudował też pierwsze mury Rzymu. - król Tarkwiniusz Pyszny zbudował świątynię Jowisza Największego Najlepszego na Kapitolu i Cloaca Maxima.
Można powiedzieć, że panowanie siedmiu legendarnych królów zakończone nastaniem republiki stworzyło podwaliny Rzymu, jaki znamy z późniejszych epok. Oni mieli uformować zawiązki wszystkiego, z czego później wyrosła wielka metropolia i otaczające je Imperium – począwszy od struktury społecznej, przez reguły religijne, militaryzm aż po najważniejsze budowle. Stworzyli swoisty „starterpack” – gotowy punkt wyjścia dla przyszłej imperialnej potęgi.
Jak wspomniałem, te legendy wiele mówią o samych Rzymianach. Spójrzcie na inne kultury: Egipcjan, Żydów czy Greków, których religia i mity zaczynają się przede wszystkim od opisu stworzenia świata, ziemi, przyrody czy ludzi. Jakiż to kontrast: w tradycji judeochrześcijańskiej Bóg w siedem dni tworzy cały otaczający na świat, a u Rzymian – siedmiu królów tworzy „pakiet startowy” ich państwa. I chyba to jest cała kwintesencja „rzymskości” – Rzymianie interesowali się przede wszystkim tym, kim oni sami są, skąd pochodzą, skąd wzięło się ich własne państwo i dlaczego mają moralne prawo dominować nad innymi. Pochodzenie świata i ludzkości jako całości wykraczało poza zakres ich zainteresowań. Może właśnie takie twarde stąpanie po ziemi i skupienie się na sobie zamiast na poszukiwaniu sensu życia i wszechświata dało Rzymianom przewagę nad innymi?
